Gdyby miarą jej wartości miała być opisana historia, "Lekcja" zmieściłaby się z powodzeniem w nurcie sensacyjno-kryminalnym, podobnie jak odczytana w ten sposób literatura Dostojewskiego. Spektakl zrealizowany w ramach II Grudziądzkiego Sezonu Teatralnego wyreżyserował Edward Żentara, który gra rolę Profesora, a partnerują mu Karolina Kasprzak i Leszek Żentara.

          Jeżeli "Zbrodnię i karę" można by uznać za jedno ze szczytowych osiągnięć dziewiętnastowiecznej literatury, to dramaty Ionesco wprowadzają w XXI wiek sztuki. Określane mianem antyteatru, posiłkujące się surrealizmem i psychologią głębi, obok dzieł Becketa czy Adamowa tworzą odmienny (nowoczesny) wizerunek sztuki przesycony sarkazmem i niewiarą wobec racjonalnych sposobów ujmowania rzeczywistości. Bo jakąż gwarancję mądrości dawał światu ludzki rozum, który doprowadził do dwóch okrutnych wojen i nieustannie szerzącej się agresji? Język Ionesco broni się absurdem, groteską, autotematyzmem. Opisuje zarówno rzeczywistość literacką jak i świat dramatu - dotyka mechanizmu twórczości, która poprzez irracjonalizm stara się osiągnąć prawdę, jaką musimy odnaleźć sami w sobie. Jak u Gombrowicza: "od nierzeczywistości do rzeczywistości". Gdy powiedziałem to jednemu z widzów, który podszedł do mnie po spektaklu z bezradnym zapytaniem, "co Ionesco chciał przez to powiedzieć", zamyślił się i po chwili odrzekł - jest w tym chyba jakaś myśl.

          Demoniczny, zaskakujący widza swoją przewrotnością Profesor, atrakcyjna fizycznie, pełna wdzięku pensjonarki, delikatnie i z wyczuciem wygrywająca niuanse swojej roli Uczennica, obcesowy i konkretny do bólu Brat Profesora - to lekcja teatru i nowego spojrzenia na sztukę.

początek

dalej